اثرات آکریل آمید و ویتامین c بر تغییرات بافتی و شاخص های استریولوژی مخچه در جنین‏های موش صحرایی

مقدمه: آکریل آمید یک مادۀ شیمیایی است که در صنعت و فرایندهای آزمایشگاهی کاربرد دارد. آکریل آمید امروزه با توجه به روش پخت غذا ها به صورت روز افزون مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات سوء آن بر دستگاه های مختلف بدن به صورت پراکنده در مطالعات بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مصرف آکریل آمید در دورۀجنینی (دوران بارداری) بر تکامل فیزیکی و تغییرات حجم مخچه در جنین موش صحرایی است. مواد و روش ها: موش های صحرایی مادۀ آبستن نژاد ویستار، آکریل آمید به میزان ١٠ میلی گرم/کیلوگرم و محلول ویتامین c به میزان ٢٠٠ میلی گرم/کیلوگرم به صورت خوراکی دریافت کردند. در روز ١٥ بارداری، ابتدا وزن مادر اندازه گیری گردید و سپس موش های صحرایی آبستن کشته شدند. سپس جنین ها خارج گردید و از نظر تعداد، وزن، طول فرق سری -نشیمنگاهی و تکامل مخچه بررسی شدند. در مجموع ١٠٠ برش بافتی از کل مخچه تهیه شد. از بین این برش ها، ١٠ برش به صورت تصادفی با فاصلۀ یکنواخت و شروع تصادفی یکنواخت انتخاب شد و با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین برای محاسبۀ حجم رنگ آمیزی شد. حجم مخچه توسط روش میکروپروجکشن و کاوالیری اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آکریل آمید سبب کاهش چشمگیری در وزن مادر و حجم مخچه و نیز تعداد جنین ها می شود. بررسی های بافت شناسی و استریولوژی نشان دادند که حجم مخچه در گروه های آکریل آمید و آکریل آمید + ویتامین c نسبت به گروه کنترل کاهش می یابد. نتیجه گیری: آکریل آمید یک اثر مضر بر تکامل مغز دارد که ممکن است با تجویز ویتامین c بتوان از این اثرات پیشگیری نمود.